တစ္လံုးတည္းစပ္ ကဗ်ာ

ေတြး
........
ေငး
...........
ေဆြး
.......
ငိုင္
........
နတၳိ။

ဘေလာ့ဂါနွင့္ မန္းေရႊၿမိဳ႕

ဂင္းနစ္ ကမာၻ႔စံခ်ိန္မွတ္တမ္းၿဖစ္ေပၚလာပုံ ႏွင္႔ မွတ္တမ္းတင္ခံရသူ ၿမန္မာႏုိင္ငံသား မင္းကြန္း တိပိဋက ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး အေႀကာင္း

ဂင္းနစ္ကမာၻ႔စံခ်ိန္မွတ္တမ္းစာအုပ္ကုိ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင္႔ Guinness Book of World Records ဟု ေခၚဆုိပါသည္။ ၎ကုိ ၁၉၅၅-ခုႏွစ္မွ စ၍ ႏွစ္စဥ္ထုတ္ေ၀ခဲ႔ၿပီး ႏုိင္ငံတကာမွ ကမာၻ႔စံခ်ိန္မ်ားကုိစုေဆာင္း တငျ္ပထားပါသည္။ ဂင္းနစ္ဟူေသာအမည္မွာအုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံ႐ွိ ဂင္းနစ္ (Arthur Guinness) ဘီယာကုမၸဏီကုိ ရည္စူးပါသည္။ ၁၇၅၂-ခုႏွစ္တြင္ အာသာဂင္းနစ္ (၁၇၅၂-၁၈၀၃) ဆုိေသာ ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္သည္ ေပါင္ေငြတစ္ရာကုိ အေမြရ      ႐ွိခဲ႔ပါသည္။ ၎ေပါင္ေငြတစ္ရာကုိ အရင္းျပဳ၍ အာသာဂင္းနစ္သည္ ယမကာဆုိင္တစ္ခုကုိ စတင္တည္ေထာင္ခဲ႔ပါသည္။ ၁၇၅၉သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ဒဗြလင္ၿမိဳ႕သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ဖြင္႔လွစ္ခဲ႔ပါသည္။ သူေသဆုံးၿပီးေနာက္ သားျဖစ္သူ အာသာ(၁၇၆၇-၁၈၅၂)၊ ေျမးျဖစ္သူ ဘင္ဂ်မင္ဂင္းနစ္ (၁၇၉၈-၁၈၆၈) တုိ႔က ဘီယာလုပ္ငန္းကုိဆက္လက္လုပ္ကုိင္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ဘင္ဂ်မင္လက္ထက္တြင္ဂင္းနစ္ ဘီယာသည္ အေမရိကန္၊အဂၤလန္ ႏွင္႔ ဥေရာပ တုိင္းျပည္မ်ားသုိ႔ပါ တင္ပုိ႔ေရာင္းခ်ႏုိင္သည္ အထိ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါသည္။ ဂင္းနစ္မိသားစုသည္ သူတုိ႔၏ ဂင္းနစ္ဘီယာကုိ ကုိယ္ပုိင္စက္႐ုံတည္ေဆာက္ကာ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔၏ဘီယာ ေအာင္ျမင္ရျခင္းတြင္အခ်က္(၂)ခ်က္သည္ အေရးပါပါသည္။ ပထမအခ်က္မွာဂင္းနစ္ဘီယာ သည္ အရည္သက္သက္မဟုတ္ဘဲ အနည္းငယ္ေစးပ်စ္သည္။ ဘီယာတစ္ပုိင္႔ကုိငွဲ႔မည္ဆုိပါက ၁၁၉ ဒသမ ၅-စကၠန္႔ၾကာမည္ဟု ေၾကျငာကာ စားသုံးသူကုိ စြဲေဆာင္ႏုိင္ခဲ႔ ပါသည္။ ဒုတိယအခ်က္မွာ ဂင္းနစ္ဘီယာ ထည္႔ခြက္၏ ထူးျခားမွႈပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဂင္းနစ္ဘီယာ
ကုမၸဏီသည္ ကုိယ္ပုိင္ခြက္တစ္မ်ဳိးကုိ တီထြင္ထုတ္လုပ္ခဲ႔ပါသည္။ အဆုိပါခြက္အတြင္းသုိ႔ ဘီယာကုိထည္႔မည္ဆုိပါက ဘီယာႁမွဳပ္မ်ားသည္ အေပၚသုိ႔မတက္ဘဲ ေအာက္သုိ႔ သာဆင္းသြားသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ရမညျ္ဖစ္ပါသည္။ ဤနည္းျဖင္႔ စားသုံးသူကုိ ေကာင္းစြာ စြဲေဆာင္ႏုိင္ခဲ႔ၾကပါသည္။၁၉၅၅-တြင္ ဂင္းနစ္ဘီယာအေရာင္းဆုိင္တစ္ဆုိင္၌ ဘီယာေသာက္သူမ်ား ျငင္းခုံမွႈတစ္ခု ျဖစ္ၾကပါသည္။ ၎အျငင္းအခုံမွာမည္သည္႔ ငွက္သည္ အျမန္ဆုံးပ်ံသန္းႏုိင္သနည္းဟူေသာ ေမးခြန္းႏွင္႔ဆက္စပ္ေနပါသည္။ ျငင္းခုံသူမ်ားသည္ အကုိးအကားစာအုပ္မ်ဳိးစုံကုိ ႐ွာေဖြပါေသာ္လည္း ႐ွာမေတြ႔ႏုိင္ျဖစ္ေနပါသည္။ ဤတြင္ ဆုိင္႐ွင္ျဖစ္သူ ဂင္းနစ္မ်ဳိးႏြယ္တစ္ေယာက္သည္ ကမာၻ႔စံခ်ိန္မွတ္တမ္း စာအုပ္တစ္အုပ္ လုိအပ္ေၾကာင္း သတိျပဳမိသြားပါသည္။ ဤသုိ႔ျဖင္႔၁၉၅၅-တြင္ ပထမဆုံးဂင္းနစ္ကမာၻ႔စံခ်ိန္ စာအုပ္ထြက္ေပၚလာပါသည္။ စာအုပ္ကုိတာ၀န္ခံ ေရးသားသူမွာ ေရာ႔စ္၀ွစ္တနာ ႏွင္႔
ေနာရစ္ ၀ွစ္တနာ(Ross and Noris Whitner) အႁမႊာညီအစ္ကုိ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ ၎တုိ႔သည္ သတင္းေထာက္မ်ား၊ ဂ်ာနယ္တုိက္မ်ားမွ အခ်က္အလက္မ်ား ကုိရယူၿပီး စာအုပ္ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ႔ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ခရစ္စမတ္ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္အမွီ ေအာက္တုိဘာလတုိင္းတြင္စာအုပ္ကုိ ႏွစ္စဥ္ထုတ္ေ၀ခဲ႔ပါသည္။ စာအုပ္တြင္ ၾကက္ဥအေ၀းဆုံးေရာက္ေအာင္ ပစ္ႏုိင္သူ၊ ဆယ္မိနစ္အတြင္း ေဟာ႔ေဒါ႔ (Hot Dog) အမ်ားဆုံး စားႏုိင္သူ၊ အရပ္အရွည္ဆုံးလူသား၊ အႀကီးဆုံးကင္ဆာက်ိတ္၊ အဆိပ္ျပင္းဆုံး အပင္၊ အတုိဆုံးျမစ္စသည္ျဖင္႔ ကမာၻ႔စံခ်ိန္မ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ေဖာ္ျပခဲ႔ပါသည္။ ယခုအခါ ထုိစာအုပ္သည္  ကမၻာ့အေရာင္းရဆုံး စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္အတြင္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပုံႏိွပ္ခဲ႔ရပါသည္။ လူတုိ႔သည္ ထုိစာအုပ္တြင္ မွတ္တမ္းတင္ခံရေစရန္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ႀကိဳးစားလာၾကပါသည္။ တစ္ခါက ဂင္းနစ္စာအုပ္တြင္ အေလးဆုံးေၾကာင္ အေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ျပခဲ႔ပါသည္။ ထုိအခါ ေၾကာင္ပုိင္႐ွင္မ်ားသည္ သူတုိ႔ေၾကာင္မ်ား ကုိ စံခ်ိန္ခ်ဳိးႏုိင္ေအာင္ အစာမ်ား တနင္႔တပုိးေကၽြးခဲ႔သျဖင္႔ ေၾကာင္ေသဆုံးမွႈမ်ား ေပၚေပါက္ လာပါသည္။  ထုိ႔ေၾကာင္႔ စာအုပ္တြင္ က်န္းမာေရးႏွင္႔ အသက္အႏၲရာယ္ထိခုိက္ေစေသာ ကိစၥမ်ားကုိ ေဖာ္ျပျဖင္းမျပဳရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ဂင္းနစ္စာအုပ္သည္ တစ္ကမာၻလုံးမွ စံခ်ိန္မ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းျဖစ္ရာျမန္မာႏိုင္ငံမွ ပုဂၢဳိလ္ထူးတစ္ဦးလည္း ပါ၀င္ခဲ႔ ပါသည္။ အဆုိပါပုဂၢဳိလ္ထူးမွာ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦး၀ိစိတၱသာရာ ဘိ၀ံသ ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ပိဋကတ္သုံးပုံ၊ စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၉၉၃၄) မ်က္ႏွာကုိ တစ္ခ်က္မွေထာက္မေပးရဘဲ အလြတ္အာဂုံေဆာင္ႏုိင္ေသာေႀကာင္႔  ကမာၻ႔မွတ္ဉာဏ္ အေကာင္းဆုံး ပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ ဂင္းနစ္စာအုပ္တြင္ ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္ ေဖာ္ျပခံခဲ႔ရပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ မွတ္ဉာဏ္ကုိခ်ီးက်ဴးလုိလွ်င္ တိပိဋကဓရေရြးခ်ယ္ေရး စာေမးပြဲအေၾကာင္း ကုိ သိထားသင္႔ပါသည္။ ဤစာေမးပြဲသည္ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ ႏွႈတ္ေျဖ၊ ေရးေျဖေျဖဆုိရေသာ စာေမးပြဲျဖစ္ၿပီး ကမာၻေပၚတြင္ အခက္ခဲဆုံးစာေမးပြဲႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ မည္မွ်ခက္ခဲပါသနည္း ဆုိလွ်င္  စတင္စစ္ေဆးေသာ ျမန္မာႏွစ္ ၁၃၁၀-မွ ၁၃၆၂- အထိ ၅၃-ႏွစ္အတြင္း ေအာင္ျမင္သူ ၉-ဦးသာ႐ွိခဲ႔ပါသည္။ စာေမးပြဲေအာင္မွတ္မွာ အမွတ္၁၀၀-တြင္၇၅-မွတ္ရမွသာ ေအာင္ျမင္
ပါ သည္။  ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ အလြတ္ရြတ္ဆုိရာတြင္ နံနက္ ၈-နာရီမွ၁၀-နာရီအထိ တစ္ႀကိမ္၊ ေန႔လယ္ ၁-နာရီမွ၄-နာရီအထိ တစ္ႀကိမ္၊ တစ္ေန႔လွ်င္ ၂-ႀကိမ္ခြဲ၍ စာျပန္ရပါသည္။ သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္အတြင္း သတ္မွတ္ထားေသာ စာမ်က္ႏွာအေရအတြက္ ကုိၿပီးေအာင္ျပန္ဆုိရပါသည္။ အခ်ိန္ကုိက္ စာမျပန္ႏုိင္လွ်င္ စာေမးပြဲက်ပါသည္။ တစ္ေန႔လုံး အတြက္စာ ၅-ခါ ေထာက္ေပးခြင္႐ွိပါသည္။ ၅-ခါထက္ပုိ၍ ေထာက္ေပးရလွ်င္ စာေမးပြဲ က်ပါသည္။ စာကုိ အလြတ္ရြတ္ဆုိရင္း ၀ါက်တစ္ခု ေက်ာ္သြားပါက စာေမးပြဲက်ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ကမာၻ႔အခက္ဆုံး စာေမးပြဲႀကီးဟု ဆုိရျခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အဆုိပါ စာေမးပြဲႀကီးတြင္ စာမ်က္ႏွာ၉၉၃၄-မ်က္ႏွာလုံးကုိ တစ္ခ်က္မွေထာက္မေပးရဘဲ အလြတ္ရြတ္ဆုိႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။ ထုိမွ်မကေသး။ စာအုပ္မူကြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး ႐ွိပါက မည္သည္႔စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာမည္မွ်၊ စာေၾကာင္းေရမည္မွ်တြင္ မည္သုိ႔ဆုိသည္ မည္သည္႔စာအုပ္က အမွန္ ျဖစ္သည္ဟူသည္အထိ ေထာက္ျပႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ပညာဉာဏ္ႀကီးမားလြန္းလွပါသည္။ ေရးေျဖ ေျဖဆုိရာ၌လည္း
သီလကၡႏၡ၀ဂ္                 -     ၉၃-မွတ္
မဟာ၀ဂ္                       -     ၉၇-မွတ္
ပါတိက၀ဂ္                    -     ၉၇-မွတ္
ပါရာဇိကဏ္                 -     ၈၉-မွတ္
ပါစိတ္ပါဠိေတာ္             -     ၉၉-မွတ္
မဟာ၀ဂၢပါဠိေတာ္          -     ၉၂-မွတ္
စူဠ၀ဂၢပါဠိေတာ္             -     ၉၈-မွတ္
ပရိ၀ါပါဠိေတာ္              -      ၁၀၀-မွတ္
စသည္ၿဖင္႔ ဘာသာတုိင္းကုိ ဂုဏ္ထူးမွတ္ ၈၅-မွတ္ အထက္ျဖင္႔ ေျဖဆုိေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ၁၂၇၃၊ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၁၁-ရက္ေန႔တြင္ ျမင္းၿခံၿမိဳ႔နယ္၊က်ည္ပင္ ႐ြာသူႀကီး ဦးဆုံ၊ ေဒၚဆင္တုိ႔မွ ဖြားျမင္ခဲ႔ပါသည္။ ငယ္မည္ ေမာင္ခင္ျဖစ္ပါသည္။ ၇-ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ သာမေဏ ၀တ္ခဲ႔ၿပီး ၁၅-ႏွစ္သားတြင္ ပထမငယ္တန္း၊ ၁၆-ႏွစ္သားတြင္ ပထမလတ္တန္း၊ ၂၀-ႏွစ္တြင္ ပထမႀကီးတန္းတုိ႔ကုိ ေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါသည္။ ၁၂၉၅-တြင္ အစုိးရပထမႀကီးတန္းကုိ ပထမေက်ာ္ဟူေသာ ဘြဲ႔ထူးျဖင္႔ အျမင္႔ဆုံး ေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါသည္။ ထုိႏွစ္တြင္ပင္ သက်သီဟစာသင္တန္းကုိလည္းေကာင္း၊ ၁၂၉၆-တြင္ စာခ်တန္းကုိ လည္းေကာင္း    တစ္ဆက္တည္းေအာင္ၿမင္၍ ၀ဋံသကာ(ဦးေဆာက္ပန္းဘြဲ႔) ျဖင္႔ခ်ီးက်ဴး ပူေဇာ္ျခင္းခံခဲ႔ရပါသည္။ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ အေထာက္အမကင္းစြာ အာဂုံျပန္ဆုိ ႏုိင္ေသာေၾကာင္႔  တရားဘ႑ာစုိးဟုအဓိပၸယ္ရေသာ တိပိဋကဓရဓမၼဘ႑ာဂါရိကဘြဲ႔ကုိ ဆက္ကပ္ၿခင္းခံခဲ့ ရပါသည္။ ဆ႒သံဂါယနာတင္ပြဲႀကီးတြင္လည္း  မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး ေမးသမွ်ကုိ တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် ထစ္ေငါ႔ၿခင္းမ႐ွိဘဲ ေျဖဆုိေတာ္မူ၍ ဆ႒သဂၤတိသဇကအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ႔ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္႐ွိေသာ မဟာဗုဒၶ၀င္က်မ္းႀကီးမ်ားကုိလည္း ျပဳစုခဲ႔ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔လည္း အစုိးရအဆက္ဆက္က ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ဘြဲ႔ထူးအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင္႔ ခ်ီးက်ဴး ပူေဇာ္ခဲ႔ၾကပါသည္။ သာသနာ႔အာဇာနည္ အဂၢမဟာပဏိတ၊ အဘိဓဇ မဟာရ႒ဂုရု၊ အဘိဓဇအဂၢမဟာသဒမၼေေဇာတိက၊ တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက၊ ဆ႒သဂၤါယနာ ၀ိသဇက၊ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႔ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး
ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ သည္ ၉-၂-၁၉၉၃၊အဂၤါေန႔  ညေန၊ ၄-နာရီ ၄၀-မိနစ္တြင္ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။

(စာေရးသူ သန္းမင္းထြဋ္ မဂၤလာေမာင္မယ္ အတြဲ-၁ရ၊ အမွတ္-၂၊ ၂၀၀၅-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ)

ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္

သည္ေခတ္ႀကီးမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္ရမွာက အေတြ႕အႀကံဳ။

တရုတ္ျပည္ ကန္တုန္မွာ ဘဏ္ကိုဝင္တိုက္ေသာဓါးျပေတြက
"အားလုံးမလွဳပ္နဲ႔၊ ပိုက္ဆံကအစိုးရဟာ၊ အသက္က မင္းတို႔ဟာ။ "
ဟု တရားသေဘာဆန္ဆန္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္၊ ဘဏ္ဝန္ထမ္း အားလံုး ၿငိမ္သက္စြာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္လ်က္ ေနၾကကုန္၏။
ထိုအခ်ိန္ ဓါးျပက စားပဲြေပၚ ပက္လက္ေလးလွန္ကါ လွဲေလ်ာင္းေနရွာေသာ ဘဏ္စာေရးမေလးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း
" အျမင္မေတာ္ကြာ၊ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး ေနစမ္း၊ ဒါဓါးျပတိုက္တာ၊ မုဒိမ္းလာက်င့္တာ မွဳတ္ဘူး။ "
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္၊ M.Sc ဘဲြ႔ရဓါးျပေပါက္စေလးက
" ဆရာ... တိုက္ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ေရတြက္ရေအာင္။ "
မူလတန္းသာေအာင္ေသာ ဓါးျပဗိုလ္ ေျပာလိုက္သည္မွာ
"ေတာ္ေတာ္ႏုံခ်ာတဲ့ေကာင္၊ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ဥစၥာ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေရတြက္ေနရမွာလဲကြာ၊ ဒီညTV သတင္း ေစာင့္နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သိေရာေပါ့။ "
ဓါးျပထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္ ဘဏ္ဥကၠဌက
" သြား...ျမန္ျမန္ရဲသြားတိုင္စမ္း။ "
ဘဏ္မန္ေနဂ်ာ လွည့္ထြက္မည္အျပဳမွာ ဘဏ္ဥကၠဌ အလ်င္စလိုထပ္ေျပာလိုက္သည္မွာ
" ေနအုံး...တေလာတုန္းက ငါတို႔အလြဲသုံးစားထားတဲ့ သန္း ၅၀ ပါတခါထဲ ေပါင္းထည့္ပလိုက္ကြာ "
ဘဏ္မန္ေနဂ်ာက အဓိပၸါယ္ပါပါ တခ်က္ခိုးၿပံဳးကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္မွာ
" တလတခါေလာက္ လာတိုက္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာကြာ..."
ေနာက္တေန႔... ဘဏ္ယြမ္ေငြ သန္း ၇၀ ဓါးျပတုိက္ခံရေၾကာင္း TV သတင္းအရ ၾကားသိရ၏။
ဓါးျပေတြ အဖန္တလဲလဲ ေရတြက္ၾကည့္လည္း သန္း ၂၀ မွ်သာရိွသည္။
ဓါးျပဗိုလ္ ေအာ္ဆဲလိုက္သည္မွာ
" ေတာက္...ငါအသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ၿပီး တိုက္တာေတာင္မွ သန္း ၂၀ ပဲရတယ္ ဘဏ္ဥကၠဌက ပါးစပ္ဖ်ားေလးလွဳပ္လိုက္ရုံနဲ႔ သန္း ၅၀ အျမတ္ေပၚသြားၿပီ။
ဒီေခတ္ႀကီးၾကည့္ရတာ ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ...။ "
Credit to Y.M.Htut (copy from Myanmar Jokes)

ဒီကို ၾကည့္ ဒီကို ၾကည့္ေနာ္.

ျမန္မာ့အလွ ကေလးငယ္

သူ႔အေၾကာင္း တစြန္းတစ

စတီး(ဗ္) ေဂ်ာ့ (ဘ္စ္) ဆုိသူ႔အေၾကာင္းကုိ ဂဃနဏ မသိေတာင္

တစြန္းတစၾကားဘူးနား၀ရွိသူ အေတာ္မ်ားပါတယ္။

ကုိယ္လည္းပဲ သူ႔အေၾကာင္း တစြန္းတစဖတ္ဖူးပါတယ္။

ကုိယ္က ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ဆုိေတာ့

သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဖတ္ဖူးတဲ့မအေၾကာင္းအရာေတြထဲမွာ

ဘာသာေရးနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚေလးေတြကုိပုိမွတ္မိတယ္။ 

သူ အသက္ ၁၃ ႏွစ္သားအရြယ္တုန္းက သူ႔ေမြးစားမိဘေတြ

မၾကာမၾကာသြားေလ့ရွိတဲ့ ခရစ္ယာန္ Church ေက်ာင္းကုိ လုိက္သြားေလ့ရွိတယ္တဲ့။

တစ္ေန႔ ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီးကုိ

 “ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနၾကတဲ့ ၀၀လင္လင္မစားရတဲ့

ကေလးငယ္ေလးေတြကုိ ထာ၀ရဘုရားသခင္ (God)  သိပါသလား” လုိ႔ေမးသတဲ့။

ဒီေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီးက

“ထာ၀ရဘုရားသခင္က အရာအားလုံးကုိ သိပါတယ္” တဲ့။

ဒီခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီးအေျဖကုိ ၾကားရၿပီးတဲ့ေနာက္

စတီး(ဗ္) ေဂ်ာ့ (ဘ္စ္) ဟာ

ခရစ္ယာန္ Church ေက်ာင္းကုိလုံး၀ မသြားေတာ့ဘူးတဲ့။

အစာေရစာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေနၿပီး ၀၀လင္လင္ မစားရတဲ့ ကေလးေတြအေပၚမွာ

ထာ၀ရဘုရားသခင္သႏၱာန္မွာ သနားျခင္းကရုဏာတရား မရွိလုိ႔ဆုိၿပီး

ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ ယုံၾကည္မႈ ကင္းသြားသတဲ့။

                 by Dhamma Garden on Friday, 10 February 2012 at 08:29 ·

                   Steve Jobs 1955-2011

မိုက္စမ္းတဲ့ ရြာသားမ်ား..

ရြာတစ္ရြာရွိ အလွဴမ႑ပ္တြင္ လူမ်ားျပဳံေနၾကသည္၊

“ဟလုိ…ဟလုိ…တက္စီ..”၊
လူတစ္ခ်ိဳ႕ မုိက္စမ္းေနၾကသည္၊

“ဟုတ္က့ဲခင္ဗ်…က်ေနာ္တုိ႕ အလွဴကုိ ရပ္ေ၀းရပ္နီးမွ
ၾကြေရာက္လာၾကတ့ဲ ..အဖိတ္ၾကားခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ား…
ထမင္းစားရုံသုိ႕ၾကြေရာက္ၾကပါရန္..ပန္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား…”

ဤတြင္ မ႑ပ္ေရွ႕ရွိ လူအုပ္ၾကီးမွာ တရုန္းရုန္းျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္၊

“သည္းခံၾကပါခင္ဗ်ား…က်ေနာ္တုိ႕..အတည္ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး..၊
မုိက္စမ္းေနတာပါခင္ဗ်…”

ရွားပါးပါးဗ်ာ..စမ္းစရာရွားလုိ႕ဗ်ာ..။
........................................